یک سال دیگر هم گذشت و ....

بله ترم جدید شروع شد و کرونا هم چنان هست و ما هم هستیم و زندگی ادامه دارد. ترم جدید با یک  تغییر جدید شروع شده است و این تغییر دانشجویان و من را را هم گیج کرده است... در این میان من هم روزگار می گذرانم. زندگی سخت تر شده است، موادی از سبد کالای ما و دیگران حذف شده است و هنوز زنده ایم. استرس اجاره خانه و دفتر و حقوق و بیمه هم هست اما شادی و رنگ و خوشحالی نیز هست.

بالاخره شنبه توانستم بدون اینکه گریه کنم یا اشکی بریزم، اتفاق مرگ بابا را برای فردی تعریف کنم. 

شنبه سوم آبان سال هزار و سیصد و نود و نه.

گاهی تا اتفاقی رخ ندهد، نمی‌دانی باید چه رفتاری از خود نشان دهی!

بله تا خرمنت نسوزد احوال ما ندانی... 

آقای محمودآبادی

خیلی اتفاق‌ها افتاد و نبودید و خیلی اتفاق‌ها افتاد و من نبودم.

سال نو شد وامروز جشن شصت و سه سالگی شما هست و شما نیستید و همین طور جشن‌های تولد بعدی‌تان! در واقع دیگر جشن‌های تولدتان و جشن تولدهای‌مان،سالگرد ازدواج‌تان و سالگرد ازدواج‌های‌مان و.... نیستید.